Trend: de hippe vleesminderaar

Bron: kwalitatief én kwantitatief consumentenonderzoek door de Universiteit Wageningen.

Een toenemend aantal mensen vermindert de vleesconsumptie met als argument: wereldvoedselverdeling en de intensieve veehouderij, zo stellen de Vegetariërsbond en het Landbouwkundig Instutuut (LEI) in Wageningen. Het aantal vegetariërs blijft constant (4%) evenals het aantal ‘echte’ vleeseters. Deze organisaties roepen restaurants op tot creativiteit in het aanbieden van vleesloze maaltijden. Dit bericht vond ik op Trendslator.

Dit bericht ondersteunt de actie van 5 twintigers die 15 september 2010 startten met de campagne Variatie op de kaart, met behulp van BN’ers restaurants over te halen (meer) vleesloze gerechten op de kaart te zetten.

De Microtrend is de markt voor vleesloze gerechten in het restaurant, de Maxitrend bestaat uit de behoefte aan eten zonder vlees. Op Megatrendniveau: globalisering.

De Kerngroep.

De hippe vleesminderaar m/v van Variatie op de kaart is een twintiger, een uitwonende student die actief deelneemt aan het openbare leven. Vleesminderaars willen bewust omgaan met voeding: kwaliteit is belangrijk. Hij/zij maakt gebruik van moderne technologie: Variatie op de kaart is te vinden op Hyves , Facebook en Twitter. Hoewel diervriendelijkheid (cq het punt van intensieve veehouderij) tegenwoordig een item van links en rechts is, hoort deze groep tot de aanhangers voor Partij voor de Dieren en GroenLinks.

Zij refereren aan een grote groep 5 van miljoen parttime vegetariërs: de vleesminderaars. (Ook wel: Cultural Creatives. Zie elders op dit weblog.)

Dit cijfer van 5 miljoen wordt gestaafd door een onderzoek van het Landbouwkundig Instutuut (LEI): Vleesminnaars, vleesminderaars en vleesmijders (juni 2010), klik hier voor een samenvatting, in opdracht van het Ministerie van LNV.

Cultureel gezien is men kritisch ten opzichte van vlees vanwege de belasting op de wereldvoedselverdeling. Het fenomeen past binnen culturele uitingen als: MEAT THE TRUTH de film van de Partij voor de Dieren, columns van Mac van Dinter (de Volkskrant) over ‘ vlees eten als problematisch dingetje’, het ontstaan van Foodlog ; Marc Chavannes, die in zijn NRC column het beleid rondom Qkoorts bekritiseert; een serie debatten over De prijs van ons voedsel in de Rode Hoed, en een kookboek dat maaltijden voor vleesmijder en vleester combineert.



In deze kwestie speelt dat wij vervreemd zijn van de herkomst en tot standkoming van voedsel. ‘De voedingsmiddelen die wij aanschaffen zijn dusdanig bewerkt dat wij niet meer weten wat wij eten en hoe het product tot stand komt.’
Bron: Foodlog en Een kleine sociologie tussen vreten en geweten LEI, Wageningen.

De vleesmijder is kritisch over de intensieve veehouderij. In het eerder genoemde onderzoek van het (LEI): Vleesminnaars, vleesminderaars en vleesmijders wordt de groep van Culturele Creatieven genoemd. Zij verbinden burgerlijke waarden als duurzaamheid aan consumptie. De vleesminderaar is aanzienlijk minder herkenbaar dan de vleesminnaar en de vleesmijder (Vleesminnaars, vleesminderaars en vleesmijders blz.147). Het onderzoek pleit voor een campagne als: “doe net als Kees en Mees, eet lekker met minder vlees’ als marketing mogelijkheid.